Ακόμα και τα μισά ματς από αυτά να είχε πάρει τώρα θα ήταν πιο ψηλά στην κατάταξη, όχι μικρό κατόρθωμα για κλαμπ που είχε βαρεθεί να μετρά κατραπακιές την περασμένη τριετία.
Υπάρχει αυτή την στιγμή στα αποδυτήρια μια εσωτερική ιεραρχία. Υπάρχουν βασικοί, σχεδόν αναντικατάστατοι και παίκτες που έχουν αποδεχτεί το ρόλο του ρολίστα και τον υπηρετούν χωρίς κόμπλεξ.
Ο κόουτς επιδιώκει δυο εκ διαμέτρου διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο και βασικότερο να τελειώνει τα ματς με την βασική του πεντάδα, που είναι ο Σλούκας, ο Γκραντ, ο Γκριγκόνις, ο Λεσόρ και φυσικά ο Μήτογλου.
Το δεύτερο που προσπαθεί είναι να τους κρατήσει όση περισσότερη ώρα γίνεται στο παρκέ. Μόνο που παίζοντας τόσο πολύ όλοι φτάνουν συχνά στο τέλος κομμάτι κουρασμένοι.
Μια κουρασμένη ομάδα μπορεί να χάσει τα ριμπάουντ και να μπερδευτεί στην επίθεση, όπως έγινε σε όλα τα παιχνίδια που ηττήθηκες στη λεπτομέρεια.
Το φορμάρισμα του Ναν είναι καλό για να αυξηθούν οι λύσεις, όπως και οι επιστροφές των Παπαπέτρου, Χουάντσο.
Αν πάρουν τα πάνω τους κι οι Βιλντόζα-Μπαλτσερόφσκι θα είσαι σούπερ.
