Το χρήμα είναι μια παράμετρος για να πας ψηλά στον ομαδικό αθλητισμό, αλλά δεν είναι η μόνη. Η επιτυχία του συλλόγου επί Ζέλικο Ομπράντοβιτς βασιζόταν σε καθοριστικούς παράγοντες.
Ο πρώτος, η εμπιστοσύνη στους παίκτες. Η διοίκηση έχτιζε κάθε χρόνο ομάδες χωρίς την παραμικρή νοσταλγία για όσους έφευγαν κι είχαν αποχωρήσει τεράστιοι σταρ (Γκάλης, Πάσπαλιε, Βράνκοβιτς, Ντομινίκ, Μποντίρογκα, Ράτζα).
Κατά το παναθηναϊκό δόγμα οι αθλητές που υπήρχαν ήταν πάντα οι καλύτεροι. Ο δεύτερος κανόνας είχε να κάνει με τις επιλογές: στο κλαμπ έρχονταν παιδιά για να χτίσουν καριέρες.
Το σωματείο λειτούργησε χρόνια ως θερμοκήπιο: καλλιέργησε καριέρες κι επέτρεψε σε πολλούς να φορέσουν τη στάμπα του πρωταγωνιστή παίζοντας σε ένα ωραίο περιβάλλον.
Στην επιλογή των αθλητών όσοι εμπλέκονταν ένα μόνο κριτήριο είχαν: αν ο παίκτης νιώθει ευχαριστημένος.
Αν ένιωθε, τότε τον πίεζαν πάντα να δίνει το 101%! Κάπως έτσι γράφτηκε ιστορία. Πολύ χρήμα έπεσε μεν, αλλά μέτρησε πολύ η τεχνογνωσία και ο ανθρώπινος παράγοντας.
