“Πονηρά” ματς για μια ομάδα δίχως καθοδήγηση, με Βιλντόζα-Σλούκα off (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας), ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει χωρίς κάποιος παίκτης να κάνει step up από την θέση του πλέι μέικερ.
Ο πολύπειρος Αμερικανός ναι μεν δεν μπόρεσε να σκοράρει πολύ και να προκαλέσει θαυμασμό με την ευστοχία του μα αποτέλεσε την ήρεμη δύναμη που “κλείδωσε” νίκες. Ο άνθρωπος τα έδωσε όλα στο παρκέ.
Τα νούμερά του δεν ήταν καλά, αλλά οι αριθμοί δεν είναι ενδεικτικοί της πραγματικής του επιρροής στο γήπεδο, με πολλά μικρά πράγματα σε δεκάδες κατοχές, που δεν φαίνονται, δεν καταγράφονται, αλλά είναι SOS στο μπάσκετ.
Ο Τζέριαν αξίζει πολλά credit. Eίχε κρίσιμο impact στην άμυνα, ήταν ο θεματοφύλακας του καλαθιού του Παναθηναϊκού κι αποδεικνύει πράγματα.
Πως είναι παίκτης καλού υποστηρικτικού επιπέδου στη …ζούγκλα της Ευρωλίγκας και πως με τέτοια διάθεση προσφοράς και μάθησης μπορεί του χρόνου να εξελιχθεί κι άλλο και να μπει στη λίστα των παιδιών που ήρθαν στον Εξάστερο “πεινασμένοι” κι έγιναν πλούσιοι!
Γιάκα Λάκοβιτς, Μάικ Μπατίστ τα πρώτα παραδείγματα που μας έρχονται στο μυαλό.
