Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει βιαστικά. Βλέπαμε άλλες φορές (προ Ιβάν) τους πράσινους να έχουν κατοχή, να γεμίζουν την περιοχή, να ακουμπούν την μπάλα στα άκρα και να πηγαίνουν συνεχώς σε μεγάλες μπαλιές.
Τώρα έχεις πολλά και καλά χαφ με την μπάλα στα πόδια για να εκμεταλλευτείς αυτήν την σίγουρη κατοχή και να προσπαθήσεις μέσα από μεταφορά μπάλας να βρεις έναν μικρό διάδρομο και μία κάθετη να μπεις στην περιοχή.
Είναι παρωχημένος τρόπος οι δύο μπακ ψηλά, η μπάλα στα άκρα, γέμισμα της αντίπαλης περιοχής και γιόμα. Κάποια στιγμή μπορεί να αναγκαστείς να το κάνεις κι αυτό όμως πρόκειται για έσχατη λύση.
Η ομάδα που μπορεί να παίζει πάνω από 65% κατοχή τον αντίπαλό της τον κουράζει με την υπομονή της και από το γεγονός πως του δίνει δύσκολα το δικαίωμα να ελευθερωθεί.
Προφανώς όμως αυτή η ομάδα πρέπει να έχει στράικερ που θα σκοράρουν, θα φοβίζουν και δεν θα συγχωρούν. Ειδάλλως…
Δημήτρης Στρατής
