Το θετικό είναι πως το κλίμα στο Κορωπί είναι 100% συναδελφικό.
Ο κόουτς εδώ και χρόνια διαλέγει παιδιά με τα οποία μπορεί να κάνει καλύτερη, πιο αποτελεσματική προπόνηση και παράλληλα παίκτες οι οποίοι θα φέρουν στην καθημερινή δουλειά υγιή νοοτροπία διαχειριζόμενοι με ενθουσιασμό την παρουσία τους σε ένα τόσο μεγάλο κλαμπ, αφήνοντας μακριά νοοτροπίες…ντίβας, που απορρέει από το σύμπλεγμα του “θα είμαι βασικός βρέξει-χιονίσει”.
Για αυτόν τον λόγο ο κόουτς συχνά επιμένει πολύ στον χαρακτήρα κάθε παίκτη αφού προσπαθεί να δημιουργήσει μια οικογένεια στο Κορωπί.
Δύσκολο όταν μιλάμε για ένα σωρό ξένους παίκτες, όμως εφικτό αν λάβουμε υπόψη την προηγούμενη διετία.
Ο Γιοβάνοβιτς γουστάρει παιδιά τα οποία φέρνουν στην εξίσωση πολύ δουλειά και λίγα λόγια, διεκδικώντας θέση στην ομάδα χωρίς να κουβαλούν “χαλασμένη” σκέψη, κάτι που τα κάνει να προσαρτώνται πιο εύκολα και να έχουν υγιή επιρροή στο σύνολο.
