Περασμένα μεγαλεία…

Περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε πόσους προπονητές θα καταφέρει φέτος ο “ρούκι” Γιώργος Βόβορας να κάνει να φαίνονται με αλεπουδάκια απέναντι σε αλεπού.

Δύσκολο θεωρητικά αφού ο κόουτς διαχειρίζεται το μικρότερο μπάτζετ της Ευρωλίγκας, αλλά εδώ που τα λέμε τα τσουβάλια με τα ευρώ δεν μπορούν να πάρουν τη μπάλα και να τη βάλουν στο καλάθι.

Τα προηγούμενα χρόνια ο Παναθηναϊκός έμπαινε με “μύτη” στη διοργάνωση και μετά από λίγο καιρό έτρεχε και δεν έφτανε, να τον δούμε και φέτος που θα έχει τα φτερά χαμηλωμένα. Οι απαιτήσεις δεν είναι μεγάλες, μονάχα να μην…ρεζιλευτεί το brand, κατά τ΄ άλλα περιμένουμε να δούμε καλό κοουτσάρισμα, σωστό διάβασμα του αντιπάλου, καλή δουλειά σε προετοιμασία παικτών ώστε να μπαίνουν στο παρκέ και να αποδεικνύονται σε x-factor.

Μελετώντας την εικόνα της ομάδας σε επίσημα και φιλικά παιχνίδια και φιλτράρωντας το τι έχει βγάλει, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι πάμε για πολύ ζόρικη πρεμιέρα. Κλειδί φέτος θα είναι η απόδοση Σαντ Ρος (αν και θα λέιπει με Χίμκι), Παπαγιάννη, Παπαπέτρου, εάν αυτοί φτάσουν σε καλά επίπεδα ο Εξάστερος θα είναι ανταγωνιστικός. Τα απαξιωτικά σχόλια μπορούν να λειτουργήσουν ως κίνητρο και ένας Παναθηναϊκός με πληγωμένο εγωισμό είναι δύσκολο να γίνει παιχνιδάκι στα χέρια των αντιπάλων του. Σήμερα πάντως τα ανησυχητικά δείγματα που έχουν δείξει οι πρωταθλητές ευχόμαστε να μην γίνουν σκληρή πραγματικότητα από τον πρώτο κιόλας γύρο, όπου μέγα ζητούμενο είναι οι νεαροί Έλληνες που θα κληθούν να σηκώσουν μεγάλο φορτίο να μην κλατάρουν ψυχολογικά.

Το ρόστερ είναι δομημένο με φτηνά υλικά, άρα έλλειψη ενέργειας και απουσία ισχυρού κινήτρου ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ δια ροπάλου , στο κάτω -κάτω δεν υπάρχουν παίκτες που να μπορούν να έρχονται από τον πάγκο και να προσφέρουν σοβαρή βοήθεια, η ομάδα είναι φρακαρισμένη από ρολίστες.

Ο Εξάστερος -από το 2012- βλέπει το killer instict του όσο πάει να εξατμίζεται κι ο κόσμος με ην πάροδο των ετών στα τελευταία λεπτά κλειστών ματς κλείνει τα μάτια να μην βλέπει, πάνε οι glory days που το ροστερ κοσμούσαν μερικοί από τους καλύτερους closer που έχει δει ποτέ το άθλημα.

Δημήτρης Στρατής