Ντράπηκε και ο Γκάλης…

Όταν ο Άρης αποφάσισε να δώσει το όνομα του Νίκου Γκάλη στην κεντρική σάλα του «Αλεξάνδρειου», όλοι όσοι έχουμε περάσει έστω και μια φορά απ’ έξω από γήπεδο όχι απλά ενθουσιαστήκαμε με την πρόταση αλλά πετάξαμε από τη χαρά μας.

Βλέπετε Γκάληδες δεν έχουμε πολλούς και κανονικά όχι μόνο το «Αλεξάνδρειο» αλλά τα μισά γήπεδα της Ελλάδας θα έπρεπε να έχουν το όνομα του Νικ.

[ads2]

Όταν όμως δίνεις το όνομα ενός τέτοιου αθλητή στο γήπεδο που αγωνίζεσαι οφείλεις να το σέβεσαι. Και οι κάφροι που τη Δευτέρα έβριζαν τον Διαμαντίδη, τον Φώτση και την πεθαμένη μητέρα του και την Τετάρτη μετέτρεψαν τη συνέντευξη Τύπου του Πεδουλάκη σε τελετή ιθαγενών, πριν και πάνω απ’όλα δεν σεβάστηκαν τον Γκάλη…

Για την ακρίβεια θα τον έκαναν να ντρέπεται επειδή σε ένα γήπεδο που φέρει το όνομα του, κάποιοι θεωρούν μαγκιά να βαράνε πόρτες, να βρίζουν νεκρούς κλπ. και να κατηγορούν τον Διαμαντίδη για «θεατρίνο»! Για γέλια και για κλάματα… Όλα αυτά τα καλόπαιδα δεν είναι σίγουρα… παιδιά του Γκάλη. Ενδεχομένως ούτε και του Άρη…

Το ότι οι κιτρινόμαυροι τα ανέχτηκαν και μάλιστα εις διπλούν θα το βρουν μπροστά τους στο μέλλον… Το ότι στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν τέτοια καλόπαιδα κάποιος εκεί γύρω τα…. γέννησε και τα εξέθρεψε είναι απλά Ιστορία που καλό θα ήταν, για τον Άρη, να μην επαναληφθεί.

Υγ. Άλλο δουλεύω στον Παναθηναϊκό κι άλλο είμαι Παναθηναϊκός. Ο Πεδουλάκης είναι ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ και με αυτό το κριτήριο αποφάσισε για τους τρεις. Αυτούς που το Σάββατο πρέπει να… αφήσουν την ψυχή τους στο παρκέ για τη νίκη, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη φανέλα που φοράνε και στους συμπαίκτες τους.

onsports.gr