[ads]
Ο Σάνι Μπετσίροβιτς επέστρεψε στον Παναθηναϊκό και στη συνέντευξή του στο Contra.gr θυμάται (τα πάντα). Θυμάται τα μεγάλα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, θυμάται το κόψιμο του Διαμαντίδη στον Άκερ, θυμάται τον Γκέρσον, θυμάται το “χαμένο” τελικό κυπέλλου. Θυμάται τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον συγκρίνει με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς.
[ads2]
Σαν να μην πέρασε μια μέρα, παρόλο που μεσολάβησαν επτά ολόκληρα χρόνια! Από το καλοκαίρι του 2008 και το τελευταίο παιχνίδι του ως παίκτης του Παναθηναϊκού ο κόουτς πλέον Σάνι Μπετσίροβιτς γύρισε στην Αθήνα με το ίδιο πλατύ και λαμπερό χαμόγελο, την ίδια ευγενική φυσιογνωμία, τη φιγούρα 25χρονου – τόσο ήταν όσο ήρθε.
Εξ όψεως ο χρόνος δεν άλλαξε τον 34χρονο σήμερα Σλοβένο, ίσως επειδή η διετία του (2006-2008) στο “τριφύλλι” τον σημάδεψε σε τέτοιο βαθμό που αποφάσισε να παραμείνει σ’ εκείνη την άκρως αποδοτική περίοδο. “Μάλλον σου ταιριάζουν τα πράσινα”, τού επισημάναμε και συναίνεσε γελώντας. “Είμαι σίγουρος”, αποκρίθηκε. Ούτως ή άλλως πολλά πράγματα στην καριέρα του φεύγοντας δεν έκανε. Περισσότερο περιπλανήθηκε μπασκετικά και συνέλεξε εμπειρίες ζωής παίζοντας ακόμη και στο Ιράν.
Εμπειρίες που τώρα ως προπονητής πια και συνεργάτης του Σάσα Τζόρτζεβιτς θα επιχειρήσει να τις χρησιμοποιήσει σοφά. Και ανυπομονεί γι’ αυτό. Σαν να ξεκινά από το μηδέν. Κανονικός έφηβος, όπως περιγράφει το πρόσωπό του…
Κάτι καλό έκανα
Πώς αντιμετωπίζεις τα νέα καθήκοντά σου; Είναι εύκολη η μετάβαση από παίκτη σε προπονητή;
Ο Παναθηναϊκός είναι μια σπουδαία ευκαιρία για μένα. Είμαι χαρούμενος και ενθουσιασμένος με αυτό που έχει συμβεί. Μαθαίνω πάρα πολλά και δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα.
Να υποθέσουμε ότι ήταν ξαφνική η πρόταση; Δεν προϋπήρξε κάποια επαφή;
Όχι, δεν περίμενα ότι θα μου γίνει μια τέτοια πρόταση. Προσωπικά για εμένα είναι μεγάλη τιμή. Σημαίνει ταυτόχρονα πως έκανα κάτι καλό στο διάστημα που ήμουν εδώ, όχι μόνο ως παίκτης αλλά και γενικότερα ως προσωπικότητα. Είναι μια τρομερά ενδιαφέρουσα περίοδος και είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι και πάλι στον Παναθηναϊκό.
Σε μια τέτοια κουβέντα η σύγκριση με το πράσινο παρελθόν του είναι αναπόφευκτη, δεν γίνεται διαφορετικά.
Τι, αλήθεια, έχει αλλάξει από το 2008 που έφυγες; Παρατηρείς διαφορές;
Πολλά δεν άλλαξαν. Απ’ όταν ήμουν παίκτης εδώ όλα δούλευαν στην εντέλεια. Σαν καλοδουλεμένη μηχανή. Το ίδιο πάνω-κάτω συμβαίνει και τώρα. Οι παίκτες δεν έχουν να τους απασχολεί τίποτα πέρα από το να παίζουν καλά στο γήπεδο. Αυτό προσπαθούμε να τους δώσουμε εμείς. Είναι συγκεντρωμένοι και έχουν εστιάσει σε αυτό που οφείλουν να κάνουν.
Τα αξέχαστα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό
Έτυχε, στην αρχή της σεζόν, τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό να είναι διαδοχικά. Μόνο έντεκα ημέρες θα έχουν περάσει από το (νικηφόρο) προημιτελικό του κυπέλλου και ο Παναθηναϊκός θα δοκιμάσει ξανά τις αντοχές του σε μια μάχη με το βασικό ανταγωνιστή εντός των τειχών. Τα δύο χρόνια που βρέθηκε στον Παναθηναϊκό ο Σάνι Μπετσίροβιτς και τα πολλά ματς απέναντι στους “ερυθρόλευκους” τον έμαθαν όλα όσα όφειλε να ξέρει γι’ αυτά τα μεγάλα παιχνίδια.
Έζησε την ατμόσφαιρα, την ένταση, την προσδοκία, την πίεση, τη χαρά και τη λύπη. Στους τελικούς του 2007 ήταν εκ των πρωταγωνιστών του “τριφυλλιού” (με 11.4 πόντους), στον τελικό κυπέλλου του 2008 δεν έπαιξε λόγω τραυματισμού. Όλα είναι γραμμένα στο σκληρό δίσκο του μυαλού του. Είχαμε την πρόθεση να του υπενθυμίσουμε πράγματα, δεν ήταν απαραίτητο. Σαν να είχε μελετήσει το προηγούμενο βράδυ, είχε στο μυαλό του μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες. Ο Διαμαντίδης, ο Άκερ, ο Τσαρτσαρής και ο Γκέρσον είναι πρωταγωνιστές στις γεμάτες αναμνήσεις του.
Είναι καλό ή κακό που με δύο ντέρμπι τόσο κοντά το ένα με το άλλο ο Παναθηναϊκός μπαίνει από νωρίς στα βάσανα;
Εγώ πιστεύω ότι είναι καλό. Θα τους συναντούσες ούτως ή άλλως μέσα στη σεζόν, σύντομα ή αργότερα. Εδώ δεν είμαστε για να βρίσκουμε δικαιολογίες, βρισκόμαστε εδώ μόνο για νικάμε και να δίνουμε το 100% που έχουμε για να προσπαθήσουμε να το κάνουμε σε κάθε αναμέτρηση.
Γνωρίζεις καλά τις ανάγκες τέτοιων παιχνιδιών, έχεις προσωπική εμπειρία. Είναι διαφορετική η προετοιμασία, τουλάχιστον πνευματικά;
Είναι ομολογουμένως ξεχωριστά αυτά τα παιχνίδια. Νομίζω ότι οφείλεις να προσπαθήσεις να προετοιμάσεις τον εαυτό σου σαν να πρόκειται για κάθε άλλο παιχνίδι της σεζόν. Δεν είναι εύκολο αυτό, το ξέρω, πρόκειται για μια διαφορετική υπόθεση. Από τη στιγμή όμως που αρχίζει είναι σαν οποιοδήποτε. Χρειάζεται απλώς να βάλεις στην άκρη όλα όσα συμβαίνουν εκτός του παρκέ. Αν καταφέρεις να πετύχεις αυτό, τότε είσαι έτοιμος ν’ ανταπεξέλθεις. Στον Παναθηναϊκό όλοι είναι έτοιμοι και πνευματικά, τουλάχιστον αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ.
Όταν ο Μήτσος έκοψε τον Άκερ
Φανταζόμαστε πως όσα χρόνια κι αν περάσουν αυτά τα ματς δεν ξεχνιούνται.
Τα θυμάμαι πολύ καλά όλα, το καθένα απ’ αυτά ήταν ξεχωριστό.
Προτού προλάβουμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω, κατάλαβε την επόμενη ερώτηση και το έκανε μόνος, αυτόματα. Καθισμένος στην πράσινη πολυθρόνα κοίταξε προς το παρκέ και με χαρακτηριστικές χειρονομίες έδειξε πού ακριβώς γινόταν τι.
Δεν μπορώ φυσικά να ξεχάσω την τελική σειρά του 2007 και το παιχνίδι που ο Μήτσος έκοψε το σουτ του Άκερ. Είναι μια στιγμή που έγραψε διαφορετικά την ιστορία. Και φυσικά μετά τη φάση με τον Τσαρτσαρή. Είναι ένα παιχνίδι που δεν φεύγει από το μυαλό μου.
Μπορείς να περιγράψεις με λέξεις το συναίσθημα που σε πλημμυρίζει μετά από τέτοιες νίκες; Είναι ρίγος;
Ένιωσα ανακουφισμένος πραγματικά. Ένιωσα πως ήμασταν ακόμη ζωντανοί στο παιχνίδι. Δεν θυμάμαι αν ήμουν στο παρκέ ή στον πάγκο, νομίζω μέσα ήμουν, αλλά όπως και να ‘χει αισθάνθηκα ότι κάτι έφυγε από μέσα μου. Όλα τα αισθήματα που μπορείς να έχεις τα αισθάνεσαι ακριβώς εκείνη τη στιγμή.
Η αφήγησή του για τα πιο χαρακτηριστικά ντέρμπι δεν σταμάτησε εκεί. Είχε και συνέχεια.
Θυμάμαι κι άλλα, πολλά. Θυμάμαι πολύ τον Πίνι (σ.σ Γκέρσον) να πανηγυρίζει ήδη με τον κόσμο ενώ εμείς κάναμε την ανατροπή. Όπως και να ‘χει, ήταν πραγματικά μια πολύ καλή, ξεχωριστή, περίοδος για εμένα. Αξέχαστη…
Έλειψες όμως από τον τελικό κυπέλλου το 2008 εξαιτίας τραυματισμού. Από τον πάγκο και με πολιτικά πώς το βιώνεις;
Είναι δύσκολο να χάνεις τέτοια παιχνίδια, αλλά σε κάνει πιο δυνατό. Όταν είσαι παίκτης σκέφτεσαι ‘γιατί τώρα, γιατί σε μένα;’. Είναι όμως κομμάτι του μπάσκετ και πρέπει να το αποδεχθείς, να το ξεπεράσεις και να γυρίσεις δυνατός στο γήπεδο. Δεν ξέρω κανέναν παίκτη στον κόσμο που δεν είχε τραυματισμούς και όταν συμβεί πρέπει να είσαι πνευματικά δυνατός.
Μάλλον και ο Τζέιμς Γκιστ έτσι θα ένιωθε μέχρι να επανέλθει…
Ο Τζέιμς έκανε τρομερή δουλειά. Ευτυχώς ήταν υγιής. Έβλεπα ότι ένιωθε σαν ένα λιοντάρι που είναι έτοιμο να βγει από το κλουβί του.
Για τον Σάσα όπως για τον Ζέλικο
Τώρα ο Μπετσίροβιτς πατάει στην αντίπερα όχθη και έχει διαφορετική οπτική των ντέρμπι. Είναι προπονητής, όπως ο πατήρ Μέμι, βιώνει διαφορετικά τις καταστάσεις. Δίπλα στον ανερχόμενο Σάσα Τζόρτζεβιτς. Έχοντας δουλέψει υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ίσως εκ των κατάλληλων να συγκρίνει φιλοσοφία, στιλ, προσωπικότητα, διαχείριση, αντιδράσεις.
Με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς δούλεψες δύο χρόνια. Τώρα είσαι συνεργάτης του Τζόρτζεβιτς. Είναι μια συνέχεια στον Παναθηναϊκό;
Ο Ζέλικο είναι ένας από τους καλύτερους. Είναι δάσκαλος για όλους μας. Πιστεύω ότι ο Σάσα μπορεί κάποια στιγμή να τον πλησιάσει. Δεν είναι σε καμία περίπτωση δίκαιο για κανέναν να τον βάζουμε δίπλα στον Ζέλικο. Ό,τι έχει καταφέρει και ο τρόπος που το έχει καταφέρει είναι τουλάχιστον εντυπωσιακός. Μακάρι και ο Σάσα και όλο το σταφ να φτάσουμε κάποια στιγμή στο δικό του επίπεδο. Και γιατί όχι να μιλάμε για τον Σάσα όπως τώρα για τον Ζέλικο.
Μικρός είσαι ακόμα. Μήπως να πεις στον Σάσα να σε ρίξει στη μάχη;
(γέλια) Ειλικρινά έχω ολοκληρώσει την καριέρα μου ως παίκτης. Σίγουρα μου λείπει όταν βλέπω ένα γεμάτο ΟΑΚΑ, όπως τη βραδιά της Honouring Leagacy, τα συναισθήματα είναι έντονα. Την ίδια στιγμή όμως έχω αποδεχθεί το νέο ρόλο μου. Ξέρω ότι ως παίκτης έχω τελειώσει πλέον.
