Μπορεί να κερδίσεις κατά λάθος ή παίζοντας βρόμικα, μπορεί να κάνεις επίδειξη δύναμης ή να κλέψεις ή να διασυρθείς. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μια υπόθεση αποτελεσμάτων -τα αποτελέσματα είναι μέρος της ιστορίας, όχι όλη η ιστορία.
Ο Παναθηναϊκός γύρισε ηττημένος από την Τρίπολη έχοντας κάνει βηματάκια πίσω. Η στρατηγική του κόουτς Ράσταβατς έδειξε ότι τον αντίπαλο τον μέτρησε και τον ανέλυσε καλά. Η ευκολία με την οποία τον περιόρισε είναι ανησυχητικό σημάδι.
Το ποδόσφαιρο έχει δύο φάσεις: τη φάση της κατοχής κι αυτή που πρέπει να παίξεις χωρίς μπάλα. Οι παίκτες μιας καλής ομάδας πρέπει να ξέρουν τι να κάνουν κι όταν έχουν την μπάλα κι όταν δεν την έχουν.
Πέρσι οι πολλές γκέλες ήταν σε περιπτώσεις που είτε οι πράσινοι αμύνθηκαν λάθος σε κάποια λεπτά του ματς, είτε δεν είχαν καλή συμπεριφορά όταν την μπάλα την έχαναν, είτε δεν μπορούσαν να διασπάσουν τα “ταμπούρια” λόγω της απουσίας κίνησης. Στην Ελλάδα με πολλούς παίκτες πίσω από τη σέντρα η κατοχή που θα σου επιτρέψει ο αντίπαλος είναι μεγαλύτερη από εκείνη που θα έχεις π.χ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, το θέμα είναι να ξέρεις τι να κάνεις.
Με το που ο Αστέρας προηγήθηκε φάνηκες απροετοίμαστος και παθητικός, ήσουν ετοιμόρροπος κι εύκολα μπορούσες να αρπάξεις άλλα δυο γκολάκια!
Ακόμα κι όταν επιχείρησες να παίξεις, όταν ο αντίπαλος σε πίεζε και δεν επέτρεπε να κυκλοφορήσεις μπάλα εύκολα, πάλι συγχυσμένος ήσουν: ο Αγιούμπ -ως συντονιστής-δεν ήξερε που πατούσε και που βρισκόταν, κόπηκες στα δύο κι οι φάσεις στις οποίες απείλησε η ομάδα με νορμάλ ανάπτυξη παιχνιδιού ήταν ανύπαρκτες.
Η κακή κυκλοφορία ήταν αποτέλεσμα ελάχιστης κίνησης χωρίς μπάλα. Αυτή τη στατικότητα τη βλέπαμε κι επί Δώνη, η ομάδα δεν δίσταζε ν’ ανέβει και να κλείσει τον αντίπαλο, αλλά δεν κυκλοφορούσε μπάλα, γιατί δεν υπήρχε η πρέπουσα κίνηση. Ούτε επιθετικά ούτε αμυντικά. Τροφή για σκέψη.
Δημήτρης Στρατής
