Ας μας απαντήσει κάποιος

Διέρρευσε πως από τον Λάζλο Μπολονι ζητήθηκε μια καλή πορεία στο κύπελλο κι η 3η θέση στο πρωτάθλημα.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο να δεσμευτεί ο σύλλογος φέτος με ποδοσφαιριστές που είχαν προβληματική καριέρα (Χουάνκαρ, Αντονίτο, Σαβιέρ) εις βάρος των νεαρών Ελλήνων, σε χρόνια που -από το 2012- εξακολουθούν να είναι μεταβατικά.

Προφανώς όλο αυτό το διάστημα ουδεμία κίνηση έχει καταγραφεί για να αλλάξει χέρια ο σύλλογος, να υπάρξουν δηλαδή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ εξελίξεις στα διοικητικά που θα επαναφέρουν κανονικότητα.

Μέχρι τότε οι ρεαλιστικοί στόχοι είναι προσβλητικοί, κατώτεροι από το μέγεθος του συλλόγου που έχοντας αυτή την πολιτική αυτόματα καταργεί τη λογική στις μεταγραφές του.

Τι σόι σκέψη είναι να προσπαθείς να τερματίσεις…τρίτος με προσθήκες ποδοσφαιριστών που δεν έχουν περιθώρια εξέλιξης;

Δεν έχει λογική να φορτώνεις τον σύλλογο με τριετή συμβόλαια παικτών που έχουν τάση σε τραυματισμούς κι έχουν μήνες να ακουμπήσουν μπάλα.

Ο Παναθηναϊκός από το καλοκαίρι του 2019 ήθελε στοχευμένη δουλειά με το υλικό που βγήκε από τις ακαδημίες, έξυπνες μεταγραφές από την ξένη αγορά ακόμα και από την Super League, όπου παρακαλούσαν να έρθουν να παίξουν σε σένα Τσιλιανίδης, Φετφατζίδης, Ουάρντα, Κάτσε. Όταν είσαι Παναθηναϊκός πρέπει να έχεις στο ρόστερ σου ποδοσφαιριστές με ποιότητα και μεταπωλητική αξία.

Το να αγοράζεις τον κάθε Κολοβό (που ακόμα δεν έχει βρει θέση στην καριέρα του), τον μονίμως τραυματία Μπεκ, να φέρνεις τον κάθε Σαβιέρ, Αντονίτο και Βέλεθ για να φάει τις θέσεις των μικρών ας μας εξηγήσει κάποιος που αποσκοπεί τέτοιο το ρίσκο…

Δημήτρης Στρατής