Ανδρεόπουλος: «Η ζωή μου ο Παναθηναϊκός»

Συγκινητικός ο Ανδρεόπουλος!

Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος μίλησε στην ΕΡΑσπορ για τη σημασία του Παναθηναϊκού στη ζωή του, για το γιο του και την εθνική ομάδα βόλεϊ.

Αναλυτικά όσα ανέφερε

Για το ρόλο του Παναθηναϊκού στη ζωή του: «Ο Παναθηναϊκός για εμένα είναι ολόκληρη η ζωή μου. Είναι η ομάδα που με επέλεξε από την τοπική ομάδα της Κορίνθου στα 16 μου χρόνια, με έμαθε και με δίδαξε πολλά. Δεν συνδέομαι μόνο επαγγελματικά με τον Παναθηναϊκό, αλλά είμαι και οπαδός του, παρακολουθώντας τον σε όλα τα αθλήματα, και κυρίως το ποδόσφαιρο, γιατί μου αρέσει πολύ ως άθλημα».

Για τη σχέση του με τον αιώνιο αντίπαλο, τον Ολυμπιακό: «Θεωρώ πως αν δεν προκαλέσεις, τότε δεν θα υπάρχουν εντάσεις. Σέβομαι το χώρο του αθλητισμού, σέβομαι το γεγονός πως ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα και με γνώμονα αυτά, θεωρώ πως έχει εκτιμηθεί η στάση και η συμπεριφορά μου, ακόμα και στον αιώνιο αντίπαλο».

Γιατί κάποιο παιδί να ασχοληθεί με τον αθλητισμό: «Δεν θα ήθελα να απαντήσω συγκεκριμένα για το βόλεϊ, απλά γιατί θεωρώ πως κάθε παιδί πρέπει να ασχολείται με τον αθλητισμό, είτε αυτό λέγεται μπάσκετ, είτε ποδόσφαιρο, είτε βόλεϊ, είτε κολύμβηση. Ο αθλητισμός μπορεί να μάθει ένα παιδί πολλά και σημαντικά πράγματα».

Για το ξεκίνημα του ως παίκτης: «Σε πρώτο στάδιο οι εθνικές ομάδες ενδιαφέρονται για τα νέα ταλέντα, καθώς μέσω των προεθνικών τσεκάρουν τα νεαρά παιδιά. Κάπως έτσι έγινε και με μένα. Επιλέχθηκα αρχικά στις μικρές εθνικές ομάδες, μετέπειτα ακολούθησε, ξαφνιάζοντας με, η κλήση στην ανδρική εθνική ομάδα και ακολούθως έδειξε το ενδιαφέρον του ο Παναθηναϊκός. Όταν ένας αθλητής  κληθεί στη εθνική ομάδα, τότε αυτό γίνεται άμεσα γνωστό και ως εκ τούτου δημιουργείται ενδιαφέρον από τις μεγάλες ομάδες».

Για την αντίδραση του πατέρα του όταν τον είδε στην τηλεόραση να αγωνίζεται: «Ο πατέρας μου δεν ήταν γνώστης του αθλητισμού, ήταν ένας εργάτης που πάλευε να μεγαλώσει τα δύο του παιδιά και απλά γνώριζε την ενασχόληση μου με τον αθλητισμό, μέχρι εκεί. Ένα τοπικό καφενεδάκι της περιοχής μου έδειχνε μια μέρα ένα παιχνίδι βόλεϊ και οι φίλοι του πατέρα μου του είπαν πως ένας Ανδρεόπουλος παίζει και μόλις συνειδητοποίησε πως ήμουν εγώ πήγε να μείνει! Ξέσπασε σε κλάματα»!

Για το ρόλο της οικογένειας: «Για εμένα η οικογένεια είναι το Α και το Ω. Τα τελευταία 10 χρόνια η οικογένεια μου πέρασε πολύ δύσκολες καταστάσεις, αλλά μέσα από αυτές βγήκε πιο δυνατή. Είναι καλό μερικές φορές να μιλάμε για τέτοιου είδους ζητήματα, ώστε και οι συνάνθρωποί μας να βρουν δύναμη να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες».

Για τον εφετινό Παναθηναϊκό: «Η ομάδα μας δεν είναι ακόμα έτοιμη να πάρει το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός έχει περάσει πολύ δύσκολα τα τελευταία χρόνια, μένοντας στην κατηγορία από θαύμα, αλλά με την έλευση της διοίκησης του κυρίου Γιαννακόπουλου γίνονται σοβαρές προσπάθειες, με κυριότερο σκοπό την εξυγίανση του συλλόγου. Παράλληλος στόχος είναι τα ομαδικά αθλήματα να είναι όλο και πιο ανταγωνιστικά όσο περνάει ο καιρός, καθώς και η ίδια η διοίκηση θεωρεί αυτά τα χρόνια, χρόνια εξυγίανσης, ώστε σε 1-2 χρόνια να είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε τον τίτλο. Φέτος θα έχουμε μια ομάδα με ισορροπία ανάμεσα στο φρέσκο αίμα και στην εμπειρία».

Για το εφετινό πρωτάθλημα: «Τα τελευταία χρόνια το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό και το ίδιο περιμένω και φέτος, καθώς οι ομάδες είναι αρκετά κοντά. Υπάρχουν δύο ταχύτητες: ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός, οι οποίοι έχουν μεγαλύτερους προϋπολογισμούς. Υπάρχουν και οι ομάδες σαν όπως η δική μας, που θα τις χαρακτήριζα μεσαίας ταχύτητας. Παράλληλα, το Δεκέμβριο και κατά τη συγκεκριμένη μετεγγραφική περίοδο, αν διαπιστώσουμε ότι έχουμε κάποια κενά, θα τα καλύψουμε».

Για το πώς αισθάνεται να προπονεί το γιο του: «Είναι αρκετά δύσκολο (γέλια). Οι συμπαίκτες δεν επηρεάζονται από αυτή την οικογενειακή σχέση, καθώς είμαι άνθρωπος που υποστηρίζω την αθλητική δικαιοσύνη. Αν ένας άλλος αθλητής βρίσκεται σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση, τότε θα αγωνιστεί αυτός».

Για τον αρχηγό Σωτήρη Πανταλέοντα: «Είχαμε βρεθεί και συμπαίκτες, όταν ο Σωτήρης είχε ανέβει από το εφηβικό στο ανδρικό και εγώ ήμουν αρχηγός της ομάδας. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με το γιο μου. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα, έχει γνώσεις για το βόλεϊ, αλλά λόγω θέσης, μιας και αγωνίζεται ως κεντρικός, δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω… βοηθό προπονητή. Κάτι τέτοιο μπορεί να το κάνει ο πασαδόρος ή ο ακραίος».

Για την Εθνική ομάδα και την πρόοδο του αθλήματος: «Η φετινή μας πορεία δεν βασίστηκε στην τύχη, όπως κάποιοι νομίζουν. Όλα βασίζονται στην σκληρή δουλειά και από αυτή εξαρτώνται τα αποτελέσματα της κάθε ομάδας. Για να αναπτυχθεί το ελληνικό βόλεϊ, πρέπει να δοθεί βαρύτητα στις μικρές ηλικίες, κάτι το οποίο δεν γίνεται, ούτε στο βόλεϊ, ούτε στα υπόλοιπα αθλήματα. Επιπλέον, πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία, τόσο των παιδιών, όσο και των γονιών, και γενικότερα της κοινωνίας. Σκοπός μας είναι να φέρουμε τα παιδιά στους χώρους άθλησης. Στα επόμενα 8-10 χρόνια πρέπει να αλλάξουν αυτά τα δεδομένα και να ενταθεί το ενδιαφέρον περισσότερο στα νεαρά παιδιά, κάτι που αποτυπώνεται το τελευταίο διάστημα από τον ομοσπονδία. Δυστυχώς, σχολικός αθλητισμός στην Ελλάδα δεν υφίσταται. Το βασικό μοντέλο που επικρατεί σε πολλές χώρες, αλλά εφαρμόζεται τα τελευταία 6 χρόνια και στην Ελλάδα, είναι η δημιουργία ομάδων παμπαίδων και παγκορασίδων».

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber
Ακολουθείστε τo Newspao.gr στο Google News