Αλλαγές σε πρόσωπα και στυλ για ένα καλύτερο μέλλον

Το καλοκαίρι με τον ερχομό του Καρλίτος, δίπλα στον Κίκο Μακέντα (που ανανέωσε το συμβόλαιό του αν και η κοινή λογική έλεγε πως θα ο Ιταλός θα αποχωρούσε) είχαμε διαβάσει πολλά για τον επιθετικό πλουραλισμό του κλαμπ: βρίσκαμε κάθε συζήτηση πρώιμη.

Καταρχάς δεν μας έπειθε καθόλου το βιογραφικό του Πογιάτος κι επιπλέον για να βλέπαμε την πρόοδο του συλλόγου έπρεπε να δούμε τη διαχείριση του Βιγιαφάνιες (που ήρθε Ελλάδα για να γίνει ο ηγέτης του τριφυλλιού αλλά προερχόταν από τραυματισμό), τη συνύπαρξη των δύο φορ με όποιους άλλους αγωνιστούν στη γραμμή της επίθεσης.

Tελικά αποδείχθηκε γρήγορα ότι το πρόβλημα δεν ήταν οι φάσεις ή η έλλειψη φορ τύπου Μπεργκ, αλλά ότι στο 90% των αγώνων οι παίκτες έδειχναν κλαταρισμένοι, τα χαφ δεν έδιναν γκολ και οι επιθετικοί δεν συνεργάζονταν.

Αν αυτά βελτιωθούν του χρόνου τότε ο Παναθηναϊκός θα ‘χει κάνει ένα βήμα μπροστά, αν όχι, στην καλύτερη θα ξαναδούμε τα φετινά, με τους προπονητές να παρελαύνουν από τον πάγκο κι άλλη μια φουρνιά να «καίγεται».

Δημήτρης Στρατής