Τον Μπεργκ δεν θα τον πουλήσεις. Τον Μπεργκ!
Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει γιατί δεν πρέπει να πουληθεί τώρα ο Μπεργκ και γιατί πρέπει να “θυσιαστεί” ο Καρέλης.
[ads2]
Κανονικά, αν υπήρχε δικαιοσύνης ηθικής, ο Γιάννης Αλαφούζος θα έπρεπε να βγει αύριο και να πει ότι ο Μάρκους Μπεργκ πωλείται τον Γενάρη για να καλυφθεί η “μαύρη τρύπα” στα οικονομικά της ΠΑΕ, που δημιουργήθηκε για διάφορους λόγους. 1. Λόγω πρόωρου ευρωπαϊκού αποκλεισμού, 2. λόγω οικονομικού ανοίγματος και υπέρβασης μπάτζετ από Φύσσα-Βόκολο και 3. λόγω των ανεγκέφαλων που δημιούργησαν τα επεισόδια στο πρόσφατο ντέρμπι -Θεός να το κάνει- με τον Ολυμπιακό και διεύρυναν το οικονομικό πρόβλημα του συλλόγου.
Γράφτηκαν και πρόσφατα. Ο υπολογισμός λέει πως η φετινή χρονιά έχει δημιουργήσει ένα οικονομικό πλήγμα στον Παναθηναϊκό της τάξεως των 7-8 εκατομμυρίων ευρώ. Ποσό που αυξάνεται, αν υπολογιστούν και τα 680.000 ευρώ που ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να πληρώσει στην Παλμέιρας για τον Ντέιβιντ, μετά τη σχετική απόφαση του CAS (υπάρχει, βέβαια, η εκκρεμότητα της έφεσης).
Ας μη γίνει ο Μπεργκ ακόμα ένα λάθος
Ο Αλαφούζος, λοιπόν, αυτή τη στιγμή πληρώνει τα δικά του λάθη. Αγωνιστικά, επικοινωνιακά και διοικητικά. Λάθη που έφεραν τον σύλλογο στη φάση του “πρέπει να πουλήσω για να μικρύνω την ψαλίδα” και όχι του “πρέπει να πουλήσω για να επενδύσω”. Αυτό ουσιαστικά θα γινόταν αν οι “πράσινοι” δεν παρέκλιναν του αρχικού τριετούς πλάνου και όλα λειτουργούσαν ρολόι. Σε αυτή την περίπτωση, ο Παναθηναϊκός θα πήγαινε στην τακτική της πώλησης, ό,τι πιο κοντινότερο στο παράδειγμα του Ολυμπιακού, για λόγους συντήρησης, ανανέωσης και επένδυσης. Τώρα, όμως, έχει φτάσει στο “αμήν” και οι δύο καλύτεροι ποδοσφαιριστές του -τούτη τη στιγμή- μπαίνουν στη διαδικασία “σκέψης προς πώληση” για να τακτοποιηθούν κάπως τα οικονομικά. Καλύτεροι, βάσει αγωνιστικών επιδόσεων που διατηρεί υψηλά την χρηματιστηριακή τους αξία. Κι αν για τον Μπεργκ πέρασαν οι εποχές που θα περίμεναν μία πρόταση της τάξεως των 8 εκατομμυρίων ευρώ, για να μπει σε σοβαρές σκέψεις ο Παναθηναϊκός, στην περίπτωση του Καρέλη τα πράγματα είναι πιο κοντά στο πρόσφατο καλοκαίρι όπου από Βέλγιο μεριά περίμενε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό.
Αυτό το ποσό τώρα μπορεί να έχει μειωθεί, αλλά παραμένει σε υψηλό επίπεδο. Οπότε αυτομάτως πάμε στην κουβέντα για το ποιος από τους δύο πρέπει να πωληθεί. Αν αναλογιστούμε το αυτονόητο, δηλαδή το επικείμενο Εuro, η συζήτηση για Μπεργκ πρέπει να εξαλειφθεί γιατί, απλούστατα, από αυτή τη διοργάνωση ο Παναθηναϊκός μπορεί να βγει κερδισμένος. Για την περίπτωση του Καρέλη είναι απίθανο να προκύψει κάτι καλύτερο το καλοκαίρι. Η Ελλάδα δεν παίζει στο Euro, ο Παναθηναϊκός δεν παίζει στην Ευρώπη, οπότε οποιοδήποτε ενδιαφέρον από Βέλγιο μεριά θα συνεχίσει να υφίσταται, αλλά με οικονομικές απώλειες από πλευράς προσφοράς.
Το οικονομικό, βέβαια, δεν αφορά τον κόσμο. Οι φίλαθλοι θέλουν κίνητρο για να πάνε στο γήπεδο. Αυτή τη στιγμή ο Μάρκους Μπεργκ παραμένει το μεγαλύτερο. Μπορεί εφέτος να μην έχει τις υψηλές επιδόσεις των προηγούμενων ετών, παραμένει όμως το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου. Εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Ακόμα και με έναν Μπεργκ μακριά από τα προηγούμενα στάνταρ έχει ενδιαφέρον ο τρόπος αντιμετώπισής του από τους διαιτητές, οπότε αυτό από μόνο του είναι ένα καλό κίνητρο για να δεις ποιος από όλους θα καταφέρει να “διώξει” τον Σουηδό από τη χώρα μας. Η κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου; Τα οικονομικά προβλήματα της ΠΑΕ; Ή η ασέβεια των περισσότερων διαιτητών προς το πρόσωπό του.
Έτσι θα κερδίσει πόντους ο Αλαφούζος
Ο Αλαφούζος έχει ακούσει πολλά, τον έχουμε στήσει ουκ ολίγες φορές στον τοίχο, αλλά χαζός δεν είναι. Ξέρει πολύ καλά πως τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν πρόκειται να τον πουλήσει πάνω από 4-5 εκατομμύρια ευρώ. Οπότε σε αυτή την περίπτωση το επικοινωνιακό-αγωνιστικό κόστος θα είναι μεγάλο και ταυτόχρονα το οικονομικό όφελος μικρό (κάτι που έγραψαν πρόσφατα στο αποκλειστικό ρεπορτάζ τους οι Κριτής και Καίσαρης). Από την άλλη ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν έχει με τον Νίκο Καρέλη αυτό το δέσιμο που έχει με τον Σουηδό. Ναι, είναι τίμιος ποδοσφαιριστής ο Καρέλης, δίνει ό,τι καλύτερο μπορεί και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς, αλλά στον κόσμο έχει περάσει πιο εύκολα η ιδέα πως μπορεί να “θυσιαστεί” για να βελτιωθεί η ταμειακή κατάσταση του συλλόγου. Εξάλλου, ο Καρέλης μπορεί να αντικατασταθεί με τον Κλωναρίδη ή τον Καλτσά (ή ακόμα και με μία φθηνή προσθήκη τον Γενάρη), ο Μπεργκ όμως είναι αναντικατάστατος, κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι του κόσμου.
Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει κάνει πολλά επικοινωνιακά λάθη τα περισσότερα εκ των οποίων δεν θα ξεχαστούν εύκολα. Στην περίπτωση του Σουηδού, όμως, ένας σωστός χειρισμός θα του δώσει πόντους στην εκτίμηση του κόσμου. Ακόμα κι αν αυτός ο σωστός χειρισμός μπορεί να έχει ημερομηνία λήξης, αφού το καλοκαίρι πάντα θα υπάρχει ενδεχόμενο να έρθει κάτι καλύτερο (όπως το προηγούμενο, όπου ο Αλαφούζος αντιστάθηκε στα “θέλω” των συνιδιοκτητών).
ΥΓ: Έχει πέσει πολύ κατινιά τελευταία. Μέσα στον χώρο. Ο ένας κρίνει τον άλλον με τη διαδικασία του… υστερόγραφου. Ο ένας προσπαθεί να μειώσει το ρεπορτάζ του άλλου όχι με ρεπορτάζ, αλλά με κράξιμο. Μπηχτές, σπόντες και η απόλυτη μεμψιμοιρία ενός χώρου που ούτως ή άλλως έχει μικρύνει για διάφορους λόγους. Η διάψευση με ρεπορτάζ είναι ό,τι πιο υγιές υπάρχει στη δημοσιογραφία (ή έστω αυτό που νομίζουμε ότι κάνουμε). Η κατινιά είναι η απόλυτη μικρότητα. Κόψτε, λοιπόν, τα υστερόγραφα γιατί έρχονται και γιορτές και δεν χρειάζεται να χαλάσουμε τις καρδιές μας. Έτσι;