Στην Τρίπολη είχε να αντιμετωπίσει μια πολύ καλή ομάδα. Στην Ξάνθη και στα Γιάννενα φορμαρισμένες ομάδες. Στη Νέα Σμύρνη μια ψυχωμένη ομάδα. Την Κυριακή το μεσημέρι ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει μια ομάδα που είναι με το ενάμισι πόδι –για άλλους και με τα δύο- στη Football League ή μάλλον λόγω χρεών στη Γ’ Εθνική και που γι’ αυτούς το ματς της χρονιάς είναι αυτό κόντρα στο Τριφύλλι. Ο αγώνας με τον ΟΦΗ δεν προσφέρεται για… light συμπεριφορές, για χαλαρότητα, για αδιαφορία εκ μέρους των Πρασίνων. Αν θέλουν να παίξουν ρέστα διεκδίκησης τίτλου στο ντέρμπι «αιωνίων».
Επί δύο δεκαετίες μέχρι προ επταετίας, το Τριφύλλι έπεσε ουκ ολίγες φορές στην παγίδα «έλα μωρέ ομάδα του Βαρδινογιάννη είναι και ο ΟΦΗ, θα κερδίσει ο Παναθηναϊκός με κάποιο τρόπο». Μια βολική και εν τέλει λειτουργική προπαγάνδα. Μόνο που συνήθως –αν όχι πάντα- οι αγώνες εξελίσσονταν σε πόλεμο. Με μια μονίμως εχθρική ατμόσφαιρα και με συνθήκες μάχης στον αγωνιστικό χώρο. Αυτά βέβαια είναι νορμάλ πράγματα στο ποδόσφαιρο, άσχετα εάν στην Ελλάδα συνηθίσαμε σε ομάδες δορυφόρους που υπηρετούσαν ένα και μόνο σκοπό.
Σήμερα, λοιπόν, όλα τα παραπάνω θα τα συναντήσει στο πολλαπλό ο Παναθηναϊκός. Γιατί; Πρώτα και κύρια γιατί ο Γιάννης Αλαφούζος ζήτησε πλειστάκις να εφαρμοστεί ο νόμος εναντίον του ΟΦΗ και των παρατυπιών που θεώρησε ότι έκανε η ομάδα της Κρήτης. Και αυτό μάζεψε μίσος δεκαετιών. Όχι ότι έχει περάσει λίγα ο Παναθηναϊκός εκεί. Ρωτήστε τον Χάρη Μαυρία που ακόμα θυμάται το «μάγκικο» πισώπλατο χτύπημα στο κεφάλι που δέχθηκε από χούλιγκαν στο Γεντί Κουλέ προ τριετίας. Ή τον Στέφανο Καπίνο που έπεσε στο χορτάρι δεχόμενος αναπτήρα στο κεφάλι.
Δεύτερος λόγος. Στον πάγκο των Κρητικών κάθεται ένας από τους πιο ορκισμένους αντι- Παναθηναϊκούς. Δεν αποτελεί δική μας αυθαίρετη κρίση. «Δεν μπορώ να πω ότι όταν χάνει ο Παναθηναϊκός δεν νιώθω μια κάποια χαρά». «Ο Παναθηναϊκός είναι ένα ιστορικό σωματείο. Πάντα τον σεβόμουν και τον φλόμωνα στα γκολ». «Στον Παναθηναϊκό; Στην Παιανία θα πήγαινα μόνο για βόλτα για να πάρω αέρα». Όλες οι φράσεις ανήκουν στον ίδιο άνθρωπο. Ο Νίκος Αναστόπουλος ακόμα μνημονεύει ως προπονητικά παράσημα δύο «λευκές» ισοπαλίες που φρέναραν τον Παναθηναϊκό έναντι του Ολυμπιακού. Μια τη σεζόν 2001-02 με την Παναχαϊκή και μία τη σεζόν 2002-03 με τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Δεν είναι τόσο καλή η προϊστορία του με τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε σε 12 αγώνες έχει μία νίκη και τρεις ισοπαλίες. Απλά είναι εκείνα τα δύο ματς που σημάδεψαν τη δική του προπονητική διαδρομή (για τους λόγους που προαναφέρθηκαν) αλλά και το γεγονός ότι ακόμα και σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια που νίκησε το Τριφύλλι, χρειάστηκε να «φτύσει αίμα».
Το ίδιο ισχύει για το ματς της Κυριακής. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να γνωρίζει τι τον περιμένει. Εάν πάει σε ακόμα μια εκτός έδρας μάχη με σφεντόνες, θα είναι άξιος της μοίρας του.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Πηγή: SDNA
