Η νίκη του Παναθηναϊκού στο κύπελλο επί του Ολυμπιακού ήταν η αφορμή για έναν ακόμα φίλο του συλλόγου να εκφράσει τις σκέψεις του για τον σύλλογο και το τί σημαίνει για τον καθένα.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Μέσω της ιστοσελίδας των φίλων του Παναθηναϊκού που βρίσκονται στο εξωτερικό, PanathinaikosSupportersAbroad, ο φίλος που υπογράφει ως D.Ex. γράφει για τα συναισθήματά του για την ομάδα.
Αναλυτικά:
“Αδέρφια μου με συγκλονίζει το μέγεθος του Ομίλου. Με συνεπαίρνουν τα ήθη του και νιώθω δέος για την ιστορία του. Με γοητεύουν τα ιδανικά και η καθημερινότητά του.
Νύχτες σαν τη χτεσινή είναι που με κάνουν να σκέφτομαι τη φύση του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου και να ταλαιπωρώ το μυαλό μου για αμέτρητες ώρες, για αμέτρητα άγρυπνα βράδια. Είναι όμως ωραία ταλαιπωρία αυτή…
Οι αναμνήσεις, οι χαρές, οι λύπες, τα ξενύχτια από τη συγκίνηση ή την αγωνία, περνάνε από το μυαλό μου όλα αυτά τα δυνατά συναισθήματα και το γαλούχισμα της προσωπικότητας που μου έχει προσφέρει αυτό το μεγάλο σχολείο της ζωής που λέγεται ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος.
Πάντα όμως καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το μέγεθος αυτού του Συλλόγου. Δεν αρκούν τα λόγια…
Δεν είναι μόνο η μαχητική ψυχή που μάρτυρές της γίναμε για ακόμα μία φορά χτες.
Δεν είναι μόνο το ήθος που πηγάζει από τον Όμιλο και αντανακλάται στις ταπεινές δηλώσεις και συμπεριφορές παιχτών-θρύλων καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας του Ομίλου.
Δεν είναι μόνο οι μεγάλοι άνθρωποι που γεννήθηκαν μέσα στον Παναθηναϊκό, τον υπηρέτησαν και αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή τους σε αυτόν.
Είναι τόσα ακόμα που η πλούσια γλώσσα μας δεν μπορεί να τους δώσει αρκετό χρώμα για να τα περιγράψω σωστά.
Και με στεναχωρεί που δεν μπορώ να το περιγράψω για να γίνω κατανοητός, γιατί υπάρχει τόση ομορφιά και αγνότητα μέσα σε αυτό που νιώθω και θέλω να το μοιραστώ με τα υπόλοιπα αδέρφια μου.
Να το μοιραστώ με τον κόσμο που έχει απομακρυνθεί από τον Όμιλο για τους λάθος λόγους και που ο Όμιλος τον έχει ανάγκη κοντά του περισσότερο από ποτέ!
Αδέρφια μου νιώθω ευλογημένος που γεννήθηκα Παναθηναϊκός. Που διάλεξα τον δύσκολο δρόμο της συνεχούς προσπάθειας και του αγώνα, έναντι του εύκολου που ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα και αρκούσε μονάχα να γονατίσω… Που δεν μου χαρίστηκε ποτέ τίποτα και που ότι κέρδισα, το κέρδισα με κόπο και ιδρώτα.
Αδέρφια μου σταθείτε κοντά στον Όμιλο. Σε όλα του τα τμήματα και σε όλες του τις δραστηριότητες. Από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, μέχρι και τα λιγότερο γνωστά, αλλά εξίσου σημαντικά τμήματα του Ομίλου.
Αγαπήστε τον τεράστιο αυτό Όμιλο. Παραμερίστε τη γκρίνια και την εσωστρέφεια. Κάντε τον κομμάτι της καρδιάς σας και βιώστε το μεγαλείο του από μέσα. Από τον καθημερινό αγώνα και τη συνεχή ανιδιοτελή προσφορά, όπως αρμόζει στους αθόρυβους και τίμιους αγωνιστές της καθημερινότητας που διάλεξαν κι αυτοί τον δύσκολο δρόμο…
Άλλωστε, είναι μοναδικό να είσαι Παναθηναϊκός”
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
